بررسی و مقایسه مفاهیم اخلاقی و ارزشهای اجتماعی بین بوستان سعدی و غزلیات صائب

از مهمترین اهداف هر جامعه ، بالا بردن سطح رشد اخلاقی در میان افراد آن جامعه است . این بحث از قدیم ترین زمانها مطرح بوده است و اخلاق بخش مهمی از رفتار اجتماعی انسانها به شمار می رفته است . بررسی موضوعات و مباحث اخلاقی و تبیین مواضع و دیدگاههای صاحب نظران این علم نیز از اهمیت خاصی برخوردار است ، زیرا صفات پسندیده معیار زندگی انسانهاست و آدمی در پرتو اخلاق حسنه است که می تواند به موفقیتی که شایسته ی اوست برسد. همچنین دوری از رذیلتها ، زمینه ی بروز رفتارهای نیک را در انسانها آماده می کنند. دست یابی به فضیلتها ی اخلاقی وسیله ی ارتقای شخصیتی انسانهاست و با عملی کردن آنهاست که آدمی شایسته ی مقام خلیفه اللهی می شود و سعادت در دنیا و آخرت را به دست می آورد. رفتارهای نیک مایه ی نجات و رستگاری انسان و رساننده ی او به سعادت است و رفتارهای زشت مایه بدبختی و شقاوت وی می گردد. اگر کمی دقت کنیم ، خواهیم دید که بیشتر آثار مهم و باارزش زبان فارسی، کل اثر یا حداقل بخش زیادی از آن را به این مقوله اختصاص داده اند و نصیحتهای اخلاقی و پند واندرزهای حکیمانه در آثارشان موج می زند.از شاعران گذشته که آثارشان در حوزه ی اخلاق قابل بررسی است می توان از فردوسی و ناصرخسرو و عطار و نظامی و مولانا و سعدی نام برد. پس کمتر اثری در زبان فارسی می توان یافت که در آن موضوع پند واندرز مورد توجه قرار نگرفته باشد. شاعران و نویسندگان همواره به جهان با دیده ی عبرت و تأمل نگریسته اند و حاصل تفکر و تأمل خود را در قالب پند و اندرز به آیندگان عرضه کرده اند. خصوصیت مشترک بین آنها دستورالعملهای اخلاقی سازنده ای است که در اختیار خوانندگان خود قرار می دهند و انسانها را به سوی سعادت و کمال حقیقی شان راهنمایی می کنند. بنابراین اهمیت این موضوع در همین نکته نهفته است که شناخت اخلاق و مفاهیم اخلاقی و بکار بستن آنها در زندگی عملی انسانها باعث رسیدن آنها به سرمنزل مقصود خواهد شد؛ پس چه بهتر که این مفاهیم و ارزشها را بشناسیم و نظرها و عقاید و دیدگاههای دو شاعر بزرگ کشورمان، سعدی و صائب را در این مقوله ، بدانیم و در یابیم که هر یک در مورد یک ارزش اخلاقی چه نظر و دیدگاهی دارند.